Jak się spowiadać
- Szczegóły
- P. Staroń
Istnieje wiele przewodników, w których można znaleźć odpowiedź na pytanie, jak powinna przebiegać prawidłowa spowiedź. Na kilka z nich można natrafić w cieszyńskich świątyniach, zazwyczaj ulokowanych na stolikach przy wyjściu z kościoła. W takich przewodnikach często można znaleźć informacje, które podpowiadają wiernym jak prawidłowo przystąpić do spowiedzi świętej. Przeczytamy tutaj między innymi modlitwę do Ducha Świętego przed rachunkiem sumienia, czy najczęściej popełniane grzechy, stawiając je obok Bożych przykazań. Aby dobrze skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania, w spowiednikach często zapisuje się kilka wskazówek, które bardzo pomagają w pojednaniu się z Bogiem.
Ktoś się może śmiać i powiedzieć, że obrazkowa spowiedź to zbędna papierologia. Jednak są osoby, które bardzo chętnie z takich poradników korzystają.
Jednym z pierwszych warunków spowiedzi świętej jest rachunek sumienia. Każdy, kto prawidłowo potrafi "przeprowadzić" w swoim sercu rachunek sumienia, nie będzie musiał martwić się na zapas, zaś szczere żałowanie za grzechy jest podstawą przy pojednaniu się z Bogiem. Wielu ludzi uważa, że może popełniać ciągle te same grzechy, ponieważ i tak się z nich znowu w przyszłości wyspowiada i otrzyma rozgrzeszenie. W tym miejscu, najczęściej widać dlaczego ważnym elementem spowiedzi jest rachunek sumienia, czyli szczere żałowanie za grzechy i mocne postanowienie poprawy, bo czym byłaby spowiedź gdyby nie rachunek sumienia? Wiele poradników po spowiedzi świętej podkreśla, że jeśli popełnimy grzech, to przed przyjściem do konfesjonału musimy szczerze żałować. A na to nie ma lepszego lekarstwa od rachunku sumienia.
Konfesjonał nie jest miejscem do którego chodzimy, aby opowiadać bajki i wyuczone wcześniej formułki, a przecież nie ma nic łatwiejszego, niż wypowiedzenie gotowej formułki, nad którą nie musimy się specjalnie długo zastanawiać. Nie tędy jednak droga.
Wielu ludzi uważa, że im więcej grzechów wyzna w konfesjonale - tym lepiej. Tutaj nie chodzi o ilość, ale o szczere intencje i podejście do swojego życia. Święty Jan Paweł II podkreślał, że spowiedź powinna być prawdziwa, więc jak taka prawda może egzystować, skoro często nie współgra z wyuczoną na pamięć kwestią? W spowiedzi ważne jest, aby mówić o tym, co faktycznie miało miejsce. Niech najlepszym przewodnikiem po spowiedzi świętej będzie nasze serce.