W młodości studiował dzieła Cycerona i stąd wzięło się jego zamiłowanie do filozofii. Przez kilkanaście lat nauczał retoryki, początkowo w rodzinnym Tagaście, potem w Rzymie, z którego w 384 r. przeniósł się do Mediolanu, gdzie objął katedrę wymowy. To właśnie w Mediolanie spotkał się ze świętym Ambrożym, który przekonał go do chrześcijaństwa. W 386 r. przeżył gruntowne nawrócenie, które przemieniło jego dotychczasowe życie- przyjął chrzest razem ze swoim synem, stając się człowiekiem modlitwy, zakochanym w Chrystusie. Augustyn stał się najgorętszym zwolennikiem tej religii i jej wybitnym teoretykiem, a jednocześnie filozofem i teologiem, ojcem Kościoła, był czołowym przedstawicielem filozofii chrześcijańskiej i jej głównym autorytetem przez niemal dziesięć stuleci, aż do czasów średniowiecza. Jego wewnętrzna przemiana była też czasem duchowej walki, którą dokładnie opisał w swoim najbardziej znanym dziele Wyzwania. Dzieło to napisał, by oddać chwałę Bogu oraz by jak najwięcej młodych ludzi pociągnąć do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła. Mimo, że od napisania " Wyzwań" upłynęło prawie tysiąc sześćset lat, nie przestają one fascynować, poruszając do głębi ludzkie umysły i serca. W 396 r. Augustyn został wybrany na biskupa Hippony  (dzisiejsza Annaba w Algierii) i pełnił tę posługę biskupią przez trzydzieści pięć lat. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę teologiczną, z której najważniejszy jest " Traktat o Trójcy Świętej ", pisany prawie dwadzieścia lat, w którym zebrał najcenniejszy dorobek teologów ze Wschodu i Zachodu, dotyczący największej tajemnicy chrześcijańskiej. Ważnym dziełem Augustyna, pisanym już pod koniec życia, jest książka " O państwie Bożym", w której opisał walkę duchową, jaka toczy się w każdej ludzkości, a zawiera również wskazówki, jak budować cywilizację miłości w wymiarze społecznym, odrzucając cywilizację śmierci zdominowaną przez ludzki egoizm.

Augustyn zmarł dwudziestego ósmego sierpnia 430 r w Hipponie. Jego ciało złożono pierwotnie w katedrze, później jednak, w obawie przed profanacją przeniesiono je do Sardynii, a następnie do Pavii, gdzie do dziś spoczywa otoczone opieką ojców augustianów. Jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego. Patron augustianów, kanoników regularnych, magdalenek, Kartaginy; drukarzy, wydawców, teologów.

W ikonografii św. Augustyn przedstawiany jest w stroju biskupim, czasami jako zakonnik. Jego atrybutami są: anioł mówiący mu do ucha, dziecko nad brzegiem morza przelewające wodę do dołka, księga, pastorał, serce w dłoni, serce przeszyte dwiema strzałami, uczeń lub grupa uczniów.

Tekst i foto: Marian Szpak