Rozmowy poświęcone
- Szczegóły
Już po raz szósty w dniu wczorajszym (5. 09. 2017 r.) w bielskiej katedrze pw. św. Mikołaja odbyły się "Rozmowy poświęcone" prowadzone przez ks. biskupa Piotra Gregera i ks. Jacka Pędziwiatra.
Rozmowy poświęcone jak poprzednie rozpoczęły się od zapalenia przez ks. biskupa Piotra Gregera świecy, zapalonej symbolicznym ogniem podanym przez ks. Antoniego Młoczka proboszcza katedry. Tym razem tematem była największa świeca w kościele – paschał."Żeby tego nie utożsamiać, Kościół przyjął do liturgii symbolikę światła-ognia dopiero pod koniec IV wieku. Z tego czasu pochodzą najstarsze tego świadectwa, o których wiemy” – zaznaczył ks. biskup Piotr Greger, precyzując, że najstarszy tego typu dokument pochodzi z 384 roku. „Na pewno w tym roku był już paschał i używano ognia, jako symbolu, podczas Liturgii Wigilii Paschalnej. Tamten paschał nie wyglądał tak jak dziś, ale z pewnością był świecą. Od początku też świeca ta wyróżniała się swą wielkością” .Paschał – duża woskowa świeca (z wosku pszczelego), którą zapala się w Wigilię Paschalną i ustawia w centrum prezbiterium lub obok ambony na czas Okresu wielkanocnego. Jest symbolem zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Obrzęd poświęcenia ognia i zapalenia paschału w wigilię paschalną nazywa się lucernarium (liturgia światła). W czasie tego obrzędu na paschale należy wyryć krzyż (symbol męki Chrystusa). Pięć otworów z czerwonymi ziarnkami kadzidła symbolizuje zbawcze rany Chrystusa, natomiast wyryty rok bieżący i greckie litery Alfa i Omega (Α i Ω) oznaczają, że do Chrystusa należy czas i wieczność. On jest początkiem i końcem. Następnie Paschał jest wnoszony w procesji do Kościoła z trzykrotnym śpiewem "Światło Chrystusa". Od Paschału zapala się świece uczestników liturgii. Następnie jest odśpiewany hymn paschalny - Exsultet mający na celu wychwalenie Chrystusa przynoszącego światło.Poza okresem wielkanocnym Paschał stawia się koło chrzcielnicy i od niego zapala się świecę chrzcielną. Symbolizuje to narodzenie się dziecka dla królestwa Bożego.
Odnowione po Soborze Watykańskim II obrzędy pogrzebu nakazują umieszczanie zapalonego paschału obok trumny w czasie Mszy św. pogrzebowej. Zwyczaj ten symbolizuje naukę o zmartwychwstaniu Chrystusa, które zapowiadając zmartwychwstanie umarłych, stawia we właściwym świetle tajemnicę śmierci człowieka.
Tekst i foto: Marian Szpak