Mateusz urodził się w Kafarnaum i nazywał się Lewi, dopiero po przyjęciu wiary chrześcijańskiej zmienił imię. Był poborcą podatków, a zawód ten należał do najbardziej pogardzanych wśród ówczesnych Żydów jako, że poborcy zasilali budżet znienawidzonych okupantów rzymskich.

Zgodnie z tradycją, Mateusz pobierał opłatę za czerpanie wody z jeziora, nad którym często przebywał Jezus Chrystus, mógł więc być świadkiem jego cudów. Przyjął więc wiarę chrześcijańską w dniu, w którym Jezus Chrystus zbliżył się do niego i powiedział : " Pójdź za mną". Wtedy porzucił swe dotychczasowe zajęcie i dołączył do uczniów Jezusa Chrystusa. Pierwszym pisarzem, który wspomina o ewangeliach, był biskup Papiasz z Azji Mniejszej, żyjący na początku drugiego wieku. To on napisał, że człowiek imieniem Mateusz " zebrał mowy Jezusa Chrystusa po hebrajsku, a każdy interpretował je jak umiał". Tak jak w synagogach objaśniano teksty Prawa i proroków, podobnie zadaniem ewangelistów było interpretowanie i głoszenie przepowiedni, które spełniły się w osobie Jezusa Chrystusa. Na podstawie zapisów biskupa Papiasza przyjmuje się, że Ewangelia według świętego Mateusza została spisana w Antiochii syryjskiej, gdzie żyło wielu Żydów nawróconych na chrześcijaństwo, i nie jest do końca pewne, czy towarzyszący Jezusowi Chrystusowi apostoł Mateusz to ta sama postać co autor ewangelii, właśnie ze względu na sprzeczności w datowaniu. Swą ewangelię mógł spisać między czterdziestym a dziewięćdziesiątym rokiem ( takie są rozbieżności ). Ale czy to ma znaczenie? Treści relacji Mateusza są zgodne z przekazami Łukasz i Marka i wspólnie stanowią fundament wiary chrześcijańskiej. Święty Apostoł zmarł około roku sześćdziesiątego, niektóre źródła hagiograficzne podają, że śmiercią męczeńską. Około V wieku relikwie św. Mateusza dotarły do Velia, w Lukanii. W 1080 roku odnalazł je św. Alfan w Palermo. Przeniesiono je uroczyście szóstego maja do katedry w Salerno, gdzie znajdują się do dzisiaj. Co roku, dwudziestego pierwszego września, ku czci świętego, z katedry do ratusza wyrusza uroczysta procesja z relikwiami.

Święty Mateusz jest patronem: diecezji i miasta Salerno, diecezji trewirskiej, księgowych, pracowników kantorów, celników, urzędników podatkowych, straży granicznej, stolarzy, krawców, rzeźników, ciastkarzy, strażaków. Na zakończenie parę przysłów dotyczących świętego Mateusza: Do świętego Mateusza nie zdejmuj kapelusza, a po świętym Mateuszu kiep kto chodzi w kapeluszu. Gdy święty Mateusz w śniegu przybieżał, będzie po pas całą zimę leżał. Na świętego Mateusza słońce grzeje, po świętym Mateuszu wiatr ciepło powieje. Święty Mateusz dodaje chłodu i raz ostatni odbiera miodu. Pogoda na świętego Mateusza cztery niedziele nie rusza.

Tekst i foto: Marian Szpak