Wspomnienie o śp. ks. Herbercie Hlubku

Nasze kontakty z śp. ks. Herbertem Hlubkiem – duszpasterzem akademickim Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Akademii Medycznej w Zabrzu zaczęły się w 1963 r. […] „Pod okiem tego cenionego duszpasterza rozwijała się nasza znajomość. W późniejszym okresie udzielił nam ślubu małżeńskiego, ochrzcił dziecko, odnowił śluby małżeńskie i nadal był obecny w naszym życiu. Jego osobowość, wiedza, wiara, mądrość systematycznie nas wzbogacała pod każdym względem. Pozyskał nasze zaufanie i mógł nam stawiać wymagania. Wskazywał kierunek naszego rozwoju osobistego. Pożyczał książki, a przede wszystkim przekazywał swoją wiarę. Był dla nas niekwestionowanym autorytetem”- tak opisaliśmy nasze wspomnienia o śp. ks. Herbercie, które  zostały opublikowane w książce Anieli Dylus pt „Powroty do dziedzictwa ks. Herberta Hlubka” wydanej 2017 r, gdzie również znalazł się  mój wiersz:

Ks. Herbert – Nasz Duszpasterz Akademicki

Dawno to było – gdy głowa w chmurach się chowała.
I jak tu twardo stąpać po ziemi?
Na szczęście Niebiańska Matka nas nie opuszczała
Uzbroiwszy nasze drogi znakami dobrymi.
Cicho, znienacka na niej ks. Herbert stanął
Brawurowo w  swój świat  zabrał.
I siał I siał i siał z miłości
Złoty grad ziaren wiary i prawości.
Rozkruszył w proch nasze schematy myślenia.
Zapisał w nas prawdy, które chrześcijański świat docenia.
Energię dobra w dusze nam wlewał.
Na niegodziwości się  nie zgadzał.
Wszechstronnie wykształcony, głęboko wierzący.
Był dla nas jak pochodnia – żarzący.
Delikatnie czuwał, nad naszymi niepokornymi pomysłami.
Mistrzowsko rozwiązując problemy mądrymi ocenami.
Dzieło Najwyższego podziwialiśmy razem
z wysokich szczytów.
Nie unikając trudnych i nie przewidywalnych momentów.
Wędrowaliśmy przez góry z uwielbieniem Boga
Wchłaniając jak twarda i piękna jest życia droga
Czas płynął.....
A ks. Herbert swój Żywy Chleb piecze dalej.
Czy bylibyśmy tacy sami
Gdyby wtedy na naszej drodze nie stanął.?

Bielsko-Biała, 12 listopada 2000 r.

Sylwetkę tego wspaniałego księdza przypominamy z wdzięcznością za inicjatywy duszpasterskie i społeczne współtworzące  polski kształt dialogu Kościoła i świata -za które otrzymał nagrodę miesięcznika i wydawnictwa „Znak”  im. ks. Józefa Tischnera. Pozostający pod wpływem Jego apostolstwa - 

Tekst i fotografie: Urszula i Andrzej Omylińscy