Franciszek Maria od Krzyża Jordan (1848 – 1918) – założyciel zgromadzeń zakonnych salwatorianów i salwatorianek oraz grup świeckich zostanie wyniesiony na ołtarze.
Uroczystość beatyfikacyjna odbędzie się 15 maja br. w Rzymie.

Salwatorianie to międzynarodowe wspólnoty zakonne, a ich polskie nazwy brzmią: Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (salwatorianie), Kongregacja Sióstr Boskiego Zbawiciela (salwatorianki), Międzynarodowa Wspólnota Boskiego Zbawiciela (salwatorianie świeccy).

Salwatorianie prowadzą parafie, wyjeżdżają na misje. Szczególną troską otaczają młodzież, głoszą rekolekcje parafialne, organizują rekolekcje zamknięte w centrach formacji duchowej. Ponadto zajmują się działalnością wydawniczą: publikują książki, tygodniki parafialne, są obecni w internecie. Pomagają potrzebującym w terapii psychologicznej, realizują działalność naukową, są kustoszami sanktuariów, przewodzą grupom pielgrzymkowym, posługują w hospicjach, szpitalach, więzieniach i w wojsku. Ich działaniom przyświecają wartości jordanowskie: odwaga, otwartość, modlitwa, zawierzenie Bogu i walka o dobro każdego człowieka.

15 maja 2021 r., w Arcybazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie o. Jordan zostanie beatyfikowany przez papieża Franciszka na podstawie cudu, który zdarzył się w Jundiai w Brazylii, gdzie młode małżeństwo Gisele i Fernando spodziewało się dziecka. Radość rodziców zakłóciła diagnoza lekarzy. Dziecko miało urodzić się z  nieuleczalną chorobą kości – dysplazją szkieletową. Para należała do grupy świeckich salwatorianów. Zrozpaczeni zdecydowali się szukać ratunku w niebie. Modlili się o wstawiennictwo do o. Jordana. I stało się! 8 września 2014 r., przyszło na świat ich całkowicie zdrowe dziecko. Poród odbył się dokładnie w rocznicę śmierci o. Jordana. Po spełnieniu wszystkich wymaganych procedur kanonicznych Papież Franciszek orzekł, że to cudowne uzdrowienie dokonane zostało dzięki Bożej interwencji za wstawiennictwem o. Franciszka Jordana. Orzeczenie Papieża ogłoszone 19 czerwca 2020 r. otwarło drogę do  jego beatyfikacji.

Do beatyfikacji swojego założyciela przygotowuje się już Prowincja Polska Salwatorianów podejmując różnego rodzaju akcje przybliżające wiernym świętość życia o. Jordana. Starania czyni też  wspólnota salwatorianów posługująca m.in. w parafii NMP Królowej Polski w Bielsku-Białej. Wraz ze zbliżającą się ceremonią pojawiają się różne inicjatywy. Przed wejściem do kościoła, na jego murze umieszczono duży kolorowy plakat informujący o zbliżającej się beatyfikacji.

Przygotowuje się niedzielne rozważania dla dzieci i młodzieży przybliżające  myśli i biografię o. Jordana. Udostępniane są publikacje dotyczące życia i duchowości o. Założyciela. Przy Jego popiersiu w kościele, pięknie udekorowanymi kwiatami, palą się świece, a przy nim umieszczono księgę próśb za wstawiennictwem o. Jordana. Duży baner w kościele informuje o dacie beatyfikacji i zachęca: „Jak Jordan miej odwagę żyć”. W udostępnionym czasopiśmie „Apostoł Zbawiciela” nr 4 z 2020 r., m.in. można zapoznać się z wywiadem przeprowadzonym z ks. Adamem Tenetą SDS – postulatorem procesu beatyfikacyjnego pt. „Człowiek wiary, niezłomnej nadziei i ufności”.

Zamieszczone są tam też  myśli i idee salwatorianów o tym czego uczy lub do czego inspiruje o. Franciszek Jordan. Wśród nich znalazła się  wypowiedź  diakona Piotra Dymona SDS posługującego w parafii NMPKP w Bielsku-Białej: „Ojciec Jordan zostawił w swoim duchowym testamencie dla swoich duchowych synów takie pouczenie: - naszym głównym zadaniem jest naśladowanie Chrystusa. Jeśli tak, to aby kogoś naśladować należy go poznać (I. Loyola). A Jezusa poznaje się przez czytanie i kontemplowanie Pisma Świętego, uczestnictwo w życiu Kościoła, wierność jego (Kościoła) nauce – i to jest druga rzecz, którą uczy mnie o. Jordan, tj. zażyłości z Pismem Świętym i wierności Kościołowi. Wreszcie o. Jordan uczy mnie gorliwego i oddanego służbie Bogu i ludziom życia zakonnego, na wzór Jezusa cichego, ubogiego, doskonale czystego i doskonale posłusznego woli Ojca”.

Sługa Boży Franciszek Maria od Krzyża Jordan urodził się  16 czerwca 1848 r., w ubogiej rodzinie, w wiosce Gurtweil, niedaleko Waldshut w Badenii, w Niemczech.  W wieku około trzynastu lat przyjął Pierwszą Komunię Świętą. Od tego momentu rozwijały się w nim nie tylko radość przyjmowania Komunii, przystępowania do spowiedzi, praktykowania modlitwy i lektury duchowej, ale także pragnienie kapłaństwa. Po ukończeniu szkoły podstawowej  pracował jako robotnik i malarz. Po okresie takiej pracy w różnych miejscach, w wieku około dwudziestu lat ostatecznie postanowił podążyć za głosem powołania do kapłaństwa. Po ukończeniu nauki w gimnazjum, poświęcił się trzyletnim studiom teologicznym i filologicznym we Fryburgu.

Święcenia kapłańskie przyjął w dniu 21 lipca 1878 r. Na polecenie swojego biskupa przeniósł się do Rzymu i rozpoczął studia języków syryjskiego, armeńskiego, koptyjskiego, arabskiego, hebrajskiego i greckiego. W czasie pobytu w Ziemi Świętej i w Libanie umocnił się w przekonaniu, że jest powołany do założenia ruchu apostolskiego. Powróciwszy do Rzymu, otrzymał błogosławieństwo papieża Leona XIII dla swoich planów i rozpoczął ich realizację. Założył zgromadzenie zakonne męskie i żeńskie. W 1893 roku nadał swoim wspólnotom zakonnym nazwy: „Towarzystwo Boskiego Zbawiciela” i „Kongregacja Sióstr Boskiego Zbawiciela”. 

Już od młodości Bóg obdarzył Sługę Bożego wielkim pragnieniem zjednoczenia  z Chrystusem w Eucharystii. Przez całe życie z Ofiary Mszy Świętej i adoracji eucharystycznej czerpał żarliwą gorliwość apostolską. Współbracia widzieli go nieustannie pogrążonego w modlitwie. Wielką pociechę znajdował w umiłowaniu Najświętszej Maryi Panny, Matki Zbawiciela i Królowej Apostołów, której cześć pragnął szerzyć. Ukochał bardzo ubóstwo ewangeliczne, żył w niezachwianej ufności wobec Boga i w głębokiej pokorze. Umiłował święty krzyż. Był zawsze posłuszny wierze Kościoła i poleceniom władzy kościelnej, nawet w najtrudniejszych chwilach. Jak ojciec troszczył się o swoich synów i córki duchowe.

Nieustannie wzrastał w umiejętności przebaczania.  Po ciężkiej chorobie o. Franciszek Jordan zmarł w niewielkim domu opieki w Tafers, niedaleko Fryburga w Szwajcarii, w dniu 8 września 1918 r. Życie O. Franciszka Marii zachęca do świętości apostolskiej. Jest on przykładem apostoła i misjonarza, który pragnie, aby wszyscy ludzie zostali doprowadzeni do Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata.  Pragnął głosić Chrystusa i dawać świadectwo we wszystkich wymiarach życia  i kultury, wszystkimi sposobami i środkami, do których może natchnąć miłość Chrystusa.

Księża salwatorianie w  parafii NMPKP w Bielsku-Białej, w obecnym trudnym pandemicznym czasie, naśladując o. Jordana, w cieniu krzyża, mężnie stawiają czoła wszelkim przeciwnościom
i z wielkim poświęceniem prowadzą swych parafian do Jezusa Chrystusa.

Tekst i zdjęcia: Urszula i Andrzej Omylińscy