W dniach 9-10 października br. z PKK „Beczka” odbyliśmy ostatnią w tym roku pielgrzymkę, tym razem byliśmy w Krynicy i Muszynie. Pielgrzymkę rozpoczęliśmy od malowniczej miejscowości Łosie, gdzie w Cerkwi Narodzenia Najświętszej Marii Panny mieliśmy Mszę świętą odprawioną przez naszego ks. opiekuna Mirosława Wądrzyka.
Cerkiew wybudowana została w 1810 roku. W 1928 roku uległa przebudowie – do zakrystii dostawiono dwie przybudówki oraz poszerzono nawę. Po II wojnie światowej świątynia służyła wyznaniu rzymskokatolickiemu, a w latach 90. XX w. powróciła do grekokatolików. Do niedawna odbywały się w niej również nabożeństwa rzymskokatolickie. Cerkiew jest trójdzielna, składa się z prezbiterium, nawy oraz babińca nad którym nadbudowano wieżę. Wnętrze nakryte jest płaskimi stropami, zdobi je polichromia figuralna i ornamentalna wykonana w 1935 roku przez Mikołaja Galankę. Uwagę zwraca uwagę ikonostas z XVIII/XIX w z kompletem ikon z tego okresu co podnosi jego wartość.
Z miejscowości Łosie udaliśmy się do Krynicy skąd kolejką linową wyjechaliśmy na szczyt Jaworzyna Krynicka. Jaworzyna Krynicka o wysokości 1114 m n. p. m. bywa nazywana królową Beskidu Sądeckiego, choć nie jest jego najwyższym szczytem, bo to miano Radziejowa(1266 m n. p. m.). Za to Jaworzyna Krynicka to najpopularniejszy, a przy tym najwyższy szczyt wschodniej części Beskidu Sądeckiego. Z jej szczytu rozciąga się rozległa panorama Beskidu Niskiego,Gorców i Tatr. Szczyt Jaworzyny Krynickiej jest spłaszczony i wolny od drzew, toteż jest bardzo widokowy, ale sama góra jest w większości zalesiona.
Kolej gondolowa na Jaworzynę Krynicką, ruszająca z dolnej stacji położonej w Krynicy Zdroju. Gondole są 6-osobowe i wjeżdżają na szczyt w 7 minut, to świetny sposób, by w krótkim czasie znaleźć się w górach, wśród pięknych widoków. Ze szczytu Jaworzyny udaliśmy się do Krynicy. Spacerując po Krynicy podziwialiśmy przepiękne wille, byliśmy w pijalni wód, ale najważniejszym punktem pierwszego dnia była wizyta w Muzeum Nikifora.
W 1995 r. w willi „Romanówka” otwarto Muzeum Nikifora. W kameralnych wnętrzach zaprezentowano kilkadziesiąt prac artysty, w tym wiele z okresu międzywojennego, uznawanego za najlepszy w jego twórczości. Obrazy zostały wybrane i zestawione tak, aby eksponując prace najbardziej wartościowe pod względem artystycznym, przedstawić równocześnie wszystkie okresy twórczości Nikifora, techniki jakimi się posługiwał oraz charakterystyczne dla Jego malarstwa cykle tematyczne.
Drugi dzień naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy od zwiedzenia cerkwi w Powroźniku. Cerkiew parafialna greckokatolicka św. Jakuba Młodszego w Powroźniku (obecnie kościół parafialny rzymskokatolicki) zbudowana została w 1600 r., jest więc najstarszą cerkwią w polskich Karpatach. Cerkiew była wielokrotnie remontowana, a w latach 1813-14, po powodzi, przeniesiono ją na obecne miejsce. Układ wnętrza jest trójdzielny o kwadratowych pomieszczeniach. Ściany zakrystii pokrywa cenna polichromia figuralna z 1607 r. Bogate wyposażenie świątyni stanowią m. in. ikonostas z lat 1743–44, obecnie częściowo rozmontowany, barokowy ołtarz boczny z XVIII w. z obrazem Chrystusa u Słupa, oraz wiele cennych ikon np. Sąd Ostateczny z 1623 roku. Obiekt w 2013r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO.
Z Powroźnika udaliśmy się do Muszyny. Zwiedzanie Muszyny rozpoczęliśmy od zwiedzania Ogrodów Biblijnych. Muszyńskie Ogrody Biblijne otwarto 28 czerwca 2015 roku i są to czwarte i zarazem największe tego typu ogrody w Polsce (wcześniej podobne ogrody powstały w Proszowicach, Myczkowcach oraz w Chorzowie) . Uroczystego otwarcia i błogosławieństwa ogrodów dokonał ks. biskup Andrzej Jeż w asyście proboszcza oraz dziekana Parafii p w. św. Józefa w Muszynie. Na powierzchni 1,3 ha znajduje się 5 ogrodów tematycznych w których umieszczone zostały wymienione w Biblii gatunki roślin, miniaturowe krajobrazy oraz architekturę i rzeźby ilustrujące poszczególne tematy biblijne.
Z Ogrodów Biblijnych udaliśmy się na zwiedzanie Ogrodów Zmysłów, inaczej zwane Ogrodami Sensorycznymi, są pomysłem przystosowania parków nie tylko do odpoczynku na łonie natury, ale przede wszystkim do celów terapeutycznych i edukacyjnych.
Cały obszar kompleksu parkowego "Zapopradzie" jest zlokalizowany na malowniczym wzniesieniu, z którego można podziwiać również dolinę Popradu ( głównie z 11,5 metrowej wieży widokowej), jak i uzdrowisko Muszyna. Dzięki zaprojektowaniu licznych ścieżek spacerowych, ścieżek dla rowerzystów oraz licznych miejsc ze sprzętem do ćwiczeń na wolnym powietrzu, park jest chętnie odwiedzany. Ponadto atrakcja jest strumień, przepływający przez park z licznymi kaskadami, które zasilają sztuczne stawy, a dla zmęczonych spacerowiczów postawiono dość dużą ilość altan, ławeczek i wiat gilowych. Całość dopełniają stylowo wykończone latarnie przy chodnikach, które pozwalają na wędrówkę również po zmierzchu. Do Ogrodów Sensorycznych można wejść z dwóch stron: od strony sanatoriów "Korona" i "Muszyna" oraz od pijalni wody mineralnej "Antoni". Pierwsze wejście jest dogodniejsze dla osób niepełnosprawnych.
Z wielkim żalem pożegnaliśmy się z Muszyną i udaliśmy się w drogę powrotną do Bielska – Białej, a po drodze zatrzymaliśmy się w Starym Sączu przy Ołtarzu Papieskim, to jedna z niewielu takich budowli w Polsce. Jest on pamiątką po wizycie Ojca Świętego Jana Paweł II w Starym Sączu, kiedy to 16 czerwca 1999 roku Papież kanonizował błogosławioną Kingę. Nie został on rozebrany i stanowi ważny punkt podczas wizyty pielgrzymów w grodzie świętej Kingi. Stoi on na starosądeckich błoniach i jest cały czas używany podczas różnego rodzaju uroczystości czy odpustów. Ołtarz w Starym Sączu, którego autorem jest Zenon Remi - zakopiańczyk pochodzący z znanej sadeckiej rodziny Remich, swoim wyglądem nawiązuje do budowli góralskich, w architekturze pasterskiej. Zadaszenie podczas pamiętnej wizyty podtrzymywały dwie potężne kolumny, które wykonano z bryły soli. Miało to nawiązywać do znanej legendy, kiedy to za sprawą Kingi, odnaleziono w Bochni i Wieliczce pokłady soli. Po wizycie kolumny zostały zastąpione drewnianymi podkorami, które do dzisiaj spełniają swoje zadanie. Historia solnych kolumn się nie kończy, gdyż są one składowane w kopalni w Bochni.
Ołtarz jest konstrukcją drewnianą, z dwoma kondygnacjami oraz podwyższeniem w części środkowej. Całość wieńczy dach, którego zwieńczeniem są dwie, charakterystyczne wieżyczki. Obok ołtarza papieskiego powstało Diecezjalne Centrum Pielgrzymowania im. Jana Pawła II znajdujące się przy ul. Papieskiej 10. W jego skład wchodzi między innymi Muzeum Jana Pawła II Ołtarz Papieski w Starym Sączu oraz Domu Pielgrzyma "Opoka". W dolnej zamkniętej części Ołtarza znajduje się Sala Pamięci Jana Pawła II, która jest posiadającym interesujące eksponaty muzeum. Można w nim zobaczyć m. in. pierwszą papieską piuskę z inauguracji pontyfikatu, jego sutannę, narty i pamiątki z jego pielgrzymek.
W Domu Pielgrzyma zjedliśmy obiad, po którym udaliśmy się do Bielska-Białej. Szczęśliwie wróciliśmy w późnych godzinach nocnych. To była nasza ostatnia pielgrzymka w tym 2021r., zobaczymy co nam przyniesie 2022r.? Na zakończenie wielkie słowa uznania dla naszej przewodniczki po Krynicy i Muszynie Joasi Król, która swoją wiedzą i wielkim zaangażowaniem potrafiła pokazać nam piękno Beskidu Sadeckiego. Joasiu w imieniu naszej grupy pielgrzymkowej jeszcze raz dziękuję.
Tekst i foto: Marian Szpak
