Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata jest dorocznym świętem patronalnym, członków Diecezjalnej Akcji Katolickiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Przed uroczystą Eucharystią odprawiona została adoracja Najświętszego Sakramentu,a rozważaniom przewodniczył ks. prof. Tadeusz Borutka.Uroczystą Eucharystię w dniu 20 listopada br. sprawował ks. biskup Piotr Greger, w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej wraz parafialnymi asystentami Akcji Katolickiej oraz z diecezjalnym asystentem Akcji Katolickiej ks. prof. Tadeuszem Borutką.
W wygłoszonej homilii ks. biskup Piotr nawiązując do czytanej Ewangelii (Łk 23,35-43) powiedział: „Popatrzmy na przesłanie dzisiejszej Ewangelii, która potwierdza, że ukrzyżowany Chrystus jest Królem, oraz ukazuje, jak przedziwne jest Boże królestwo. Z wiarą przyjmujemy obraz Króla przybitego do krzyża nie dlatego, że – jak stwierdza ewangelista Łukasz – był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: ‘To jest Król żydowski’ . To, co w zamyśle przeciwników miało być uzasadnieniem skazania Go na śmierć, w oczach Ojca niebieskiego było ogłoszeniem Jego powszechnego panowania. Z wiarą przyjmujemy prawdę o tym, że Chrystus króluje z krzyża wbrew temu, co czynią członkowie Sanhedrynu i żołnierze. Nie po to przyszedł na świat, nie po to głosił nadejście królestwa Bożego, nie po to mówił o miłości będącej fundamentem nowego i największego przykazania, nie po to ustanowił Eucharystię jako źródło miłości, by teraz myśleć o ocaleniu siebie. Chrystus przyjął na siebie krzyż i oddał na nim życie, aby zbawić wszystkich ludzi. Odkrycie tej prawdy pomaga człowiekowi przyjąć Jezusa Chrystusa jako Króla. Królestwo Boże jest otwarte na wszystkich, także na grzeszników, jeśli tylko potrafią zawierzyć Chrystusowi, przyjąć dar Jego miłości i zbawienia. W królestwie Bożym liczy się przede wszystkim człowiek. Jak wielki musi on być w oczach Stwórcy, skoro Syn Boży oddaje za niego na krzyżu swoje życie? Należy ubolewać nad tymi, którzy twierdzą, a nawet próbują przekonać innych, że trzeba porzucić Boga, wyzbyć się idei budowania królestwa Bożego, by człowiek mógł stać się prawdziwie panem świata! Nigdy nie zbudujemy lepszego świata, żadnego ziemskiego królestwa, jeśli odrzucimy Chrystusowe królestwo miłości. Tam, gdzie nie pozwala się na królowanie Chrystusa, tam prędzej czy później zabraknie tak, że miejsca dla człowieka, o czym przekonują nas wydarzenia za naszą wschodnią granicą.”
Na zakończenie ks. biskup Piotr powiedział: „Z wiarą w sens wydarzenia Kalwarii związana jest nadzieja w dzieło zbawienia. Ile razy bowiem szukamy w życiu miłości i pokoju, ilekroć chcemy potwierdzić godność człowieka i wartość jego życia, tyle razy powinniśmy powracać do prawdy, która mówi o naszym uczestnictwie w królestwie Chrystusa. Ile razy szukamy dla siebie i świata lepszej przyszłości, tyle razy winniśmy wołać w duchu wiary: Panie, przyjdź królestwo Twoje. Jezus Chryste, nasz Królu, dziękujemy Ci za to, że ogarniasz nas swą miłością i przez nią chcesz wciąż królować w naszych sercach; że nauczyłeś nas codziennie prosić i zabiegać o budowanie pośród nas Twojego królestwa, że dałeś nam udział w Twoim urzędzie królewskim i wciąż nam przypominasz, że królować znaczy służyć w duchu ewangelicznej, bezinteresownej miłości”.
W liturgii uczestniczyli członkowie i sympatycy Akcji Katolickiej diecezji bielsko- żywieckiej, z prezesem DIAK Andrzejem Kamińskim i wiceprezes Ireną Olmą wraz członkami zarządu. Natomiast liczne parafialne oddziały Akcji Katolickiej wystawiły swoje poczty sztandarowe. Uroczystość uświetnił swym występem Chór Bielskiej ATH pod dyrygenturą Jana Borowskiego.
Akcja Katolicka w diecezji bielsko- żywieckiej została erygowana przez ks. biskupa Tadeusza Rakoczego 21 listopada 1996 r. Obecnie w naszej diecezji bielsko- żywieckiej istnieje kilkadziesiąt parafialnych oddziałów tego stowarzyszenia.
Na przełomie XIX i XX w. duży wpływ na kształtowanie się idei akcji miała działalność papieża Leona XIII. Jego społeczne encykliki powodowały budzenie się wśród katolików świeckich świadomości, że oni także są odpowiedzialni – obok hierarchii kościelnej – za losy Kościoła. Odpowiedzialność to czynne angażowanie się w apostolstwo. Zaczęły wówczas powstawać stowarzyszenia robotników i związki młodzieży chrześcijańskiej.
Papież ten, budując chrześcijański ustrój społeczny, olbrzymią rolę wyznaczał świeckim. W swojej najsłynniejszej encyklice społecznej z 15 maja 1891 r. „Rerum novarum” stwierdził, że dwa główne czynniki – hierarchia kościelna i wierni świeccy – muszą współpracować, aby społeczeństwo zmierzało do właściwego celu i panował spokój społeczny. Całą społeczną działalność tego papieża można uważać za pierwszy krok do ukształtowania późniejszej Akcji Katolickiej.
Akcja Katolicka jako nazwa pojawiła się w 1903 r. Papież Pius X w swym motu proprio z grudnia 1903 r. rozwijający się ruch apostolstwa świeckich określił jako chrześcijańską akcję ludową lub akcją katolicką. Chcąc nadać temu ruchowi określony kierunek, ogłosił encyklikę „Il fermo proposito” w 1905 r., w której po raz pierwszy ten ruch nazwano Akcją Katolicką (lub też Akcją Katolików).
Kilka lat po ukazaniu się encykliki „Rerum novarum” ks. biskup Józef Bilczewski oraz ks. biskup Józef Sebastian Pelczar powołali do życia Akcję Katolicką w Galicji, która oprócz czytelni ludowych, kół rolniczych i kas oszczędnościowych zajmowała się również pomocą potrzebującym.
Dziewiątego września 1929r., obradująca w Poznaniu Komisja Prawna Episkopatu Polski postanowiła utworzyć Akcję Katolicką. W kwietniu 1930r. Konferencja Episkopatu wyłoniła specjalną komisję do zatwierdzenia statutu organizacji, który zredagował sam Prymas Polski – August Hlond. Papież Pius XI zatwierdził dokument pismem Sekretariatu Stanu z 27 listopada 1930 roku. Tym samym polski Statut Akcji Katolickiej uzyskał, obok statutu włoskiego, otrzymał najwyższą sankcję prawną. 24 listopada 1930 roku kard. Hlond erygował Naczelny Instytut Akcji Katolickiej z siedzibą w Poznaniu. Statut ustanowił patrona dla stowarzyszenia w osobie św. Wojciecha oraz przyjął Święto Chrystusa Króla jako główną uroczystość Akcji Katolickiej w Polsce.
Po II wojnie światowej władze komunistyczne rozwiązały wszystkie stowarzyszenia świeckie, w tym Akcję Katolicką. Po upadku komunizmu stowarzyszenie odrodziło się na wyraźne życzenie papieża Jana Pawła II wypowiedziane do biskupów polskich w roku 1993. Dekret erygujący Akcję Katolicką podpisał 2 maja 1996 r. Prymas Polski ks. kardynał Józef Glemp. Następstwem podjętych działań były wybory statutowych władz krajowych stowarzyszenia przeprowadzone w Częstochowie w dniach 20-21 listopada 1998 roku. Delegaci wybrali dziewięcio osobowy zarząd oraz trzech kandydatów na prezesa stowarzyszenia. ks. kardynał Józef Glemp desygnował do tej funkcji Halinę Szydełko z diecezji rzeszowskiej. W dniach 23-25 listopada 2001 r. w Poznaniu odbył się I Krajowy Kongres Akcji Katolickiej pod hasłem „Chrystus nadzieją przyszłości”.
W grudniu 2000 roku Akcja Katolicka w Polsce przystąpiła do Międzynarodowego Forum Akcji Katolickiej (FIAC) – organizacji, która skupia 50 stowarzyszeń z Europy, Afryki, Ameryki i Azji.
Papież Jan Paweł II, na którego życzenie doszło do odrodzenia organizacji, tak powiedział podczas pielgrzymki do Polski w roku 1997: „Dzisiaj potrzebni są ludzie świeccy rozumiejący potrzebę stałej formacji wiary. Jakże dobrze się stało, iż została przywrócona do życia w Kościele na polskiej ziemi Akcja Katolicka (…), która obok różnych ruchów i wspólnot modlitewnych staje się szkołą wiary”.
Jakże te słowa wypowiedziane przez papieża Jana Pawła II, 25 lat temu są aktualne do dziś, a zwłaszcza naszym Kraju.
Tekst i foto: M. Szpak
