Święto Ofiarowania Pańskiego i Święto Matki Bożej Gromnicznej, obchodzone drugiego lutego zawierają dwa różne, ale ściśle łączące się misteria: spotkanie z Symeonem i ofiarowanie Jezusa Chrystusa w jerozolimskiej świątyni.
Starzec Symeon, za natchnieniem Ducha Świętego bardziej dogłębnie niż pasterze i Trzech Królowie rozpoznał w Dziecku wysłannika Boga i Zbawiciela świata. Trzymał je w ramionach i wielbił Boga, który objawił mu, że nie umrze, "aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego". Będzie ono znakiem zbawienia, jakie Bóg "przygotował wobec wszystkich narodów" i teraz może już odejść w pokoju. Święto Ofiarowania Pańskiego, po Bożym Narodzeniu i Epifanii, jest kolejnym objawieniem Słowa, które stało się ciałem. W przeświadczeniu Symeona przeszłość Izraela i wydarzenia jego historii znajdują wypełnienie w tym spotkaniu dokonującym się w świątyni.Usta Symeona głoszą, że Dziecko jest nie tylko chwałą Izraela, ale i światłem wszystkich narodów, bo zbawienie jest także im ofiarowane. Przyniesienie Jezusa do świątyni jest rozpoczęciem Jego kontaktów z miejscem, w którym będzie często bywał, będzie je podziwiał, ale także nad nią zapłacze. Nadejdzie moment, taki moment, w którym powie wyraźnie, że prawdziwą świątynią Boga już nie są mury jerozolimskiej świątyni, lecz Jego własne ciało (J 2,21).
Gdy czterdzieści dni po narodzeniu Dziecko zostało wniesione do świątyni przez Maryję i Józefa, radość zmieszała się z goryczą, bo Symeon zapowiedział Maryi nie tylko przyszłość Dziecka (jest Ono znakiem, któremu sprzeciwiać się będą), ale i los - "Twoją duszę miecz przeniknie", a to jest najgłębsza tajemnica tego święta. Zbawienie, ofiarowanie wszystkim ludziom dokona się przez cierpienie Jezusa i Maryi. Jezus Chrystus odda na krzyżu życie, a niemym świadkiem tej zbawczej śmierci będzie Matka. Do lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, nie tylko w naszym kraju, było to święto Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny. W starożytnym Izraelu kobieta, która urodziła syna, przez czterdzieści dni była uważana za rytualnie nieczystą. Dopiero po upływie tego czasu mogła wejść do świątyni, a jej oczyszczenie wiązało się z ofiarowaniem (wykupieniem za złożoną ofiarę) pierworodnego syna. Świeca zapalona w ręku Maryi była zarówno znakiem jej oczyszczenia, jak i komentarzem do słów Symeona, który tuż przed ofiarowaniem jak już wspomniałem nazwał Chrystusa "Światłem na oświecenie pogan".
W Naszym kraju tradycyjnie w ten dzień święci się gromnice. Pamiętam, że w latach mojego dzieciństwa gromnicę zapalała w oknie moja babcia w czasie burz, której towarzyszy modlitwa oraz pieśń "Kto się w opiekę", o ocalenie domostwa przed piorunami. W tym samym dniu w Kościele powszechnym przypada Światowy Dzień Życia Konsekrowanego ustanowiony 1997 roku przez naszego papieża Ojca Świętego Jana Pawła II.
Tekst i foto: Marian Szpak
