Popatrz – co roku gramy tę sztukę,

                                                         gramy na deskach teatru,

                                                         sztukę o życiu na wsi,

                                                         o biednych i bogatych,

                                                         o dobrych i złych,

                                                         o Jezusie Frasobliwym w przydrożnej kapliczce,

                                                         któremu dzieci idą złożyć kwiaty

                                                         i wysłuchać opowieści Babci o tym,

                                                         co się kiedyś wydarzyło …

                                                         A dzisiaj – nie gramy, bo też się wydarzyło …

                                                         A dzisiaj – zamieniłyśmy scenografię sceny

                                                         na swój ogród i też grabimy liście,

                                                         ale te prawdziwe spod drzew i płotów.

                                                         Spotkania z kumami, grzybiarkami

                                                         są dalekim wspomnieniem.

                                                         Kurek skrywa się gdzieś za drzwiami swego domu,

                                                         Młynarz już nigdy nie zaprosi gości na wesele Hanki …

                                                         Kurkowa nie poczęstuje przydrożnego Dziada

                                                         skromnym obiadem w walącej się chałupie.

                                                         A wsi nie zaleje pęknięta zapora,

                                                         bo zalało nas inne nieszczęście.

                                                         Nie ma widowni, nie ma autokarów z daleka,

                                                         a Reżyser czeka, aż minie pandemia.

                                                         Dlatego nie gramy dziś na deskach teatru.

Cieszyn, 26 listopada 2020 r.                                               

Joanna Surzycka