Procesja w Kościele jest szczególną formą uzewnętrznienia nastrojów duszy ludzkiej. W języku łacińskim procedere – oznacza przemieszczać się z miejsca na miejsce. Wszystkie procesje mówią nam, że jesteśmy pielgrzymami. Według symboliki, prototypem procesji w Kościele była wędrówka narodu izraelskiego z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Procesja jest obrazem nowego Izraela, to znaczy ludu Bożego podążającego za Chrystusem do królestwa niebieskiego. Jest wiec pielgrzymującym Kościołem, a my pielgrzymami idącymi przez ziemię do nieba, przez doczesność ku wieczności.

Idziemy tam, skąd przyszliśmy, czy dojdziemy?

W liturgii Eucharystycznej wyróżniamy następujące procesje:

- Procesja przyjścia – oznaczająca szacunek, cześć i uwielbienie dla przychodzącego do swojej świątyni Jezusa Chrystusa, którego widzialnym znakiem jest kapłan, przewodniczący Mszy świętej. Wierni przyjmują postawę stojącą witając przychodzącego śpiewem, który staje się wspólną modlitwą. Uczestnicząc we Mszy świętej niejednokrotnie obciążeni różnymi problemami dnia codziennego pamiętajmy, że spotykamy się z Jezusem, który przyjął na siebie nasze grzechy, słabości. On chce nas pokrzepić pokarmem dającym życie wieczne. W związku z tym pamiętajmy, że jakość naszego śpiewu podczas Mszy świętej zależy od naszej wiary oraz od naszego otwarcia się na obecnego i zbawiającego Chrystusa.

Po przyjściu procesji do ołtarza wszyscy oddają mu cześć poprzez głęboki pokłon, pocałunek. Ołtarz symbolizuje Chrystusa, pocałunek Ołtarza (w którym często znajdowały się relikwie) oznacza pozdrowienie i przyłączenie się do Kościoła już zbawionych.

- Procesja z Ewangeliarzem – stanowi kulminacyjny moment liturgii słowa Bożego. Procesja ta odbywa się od Ołtarza do ambony. Uczestniczy w niej diakon lub kapłan niosący Ewangeliarz, często ministranci trzymający zapalone świece, oraz posługujący do kadzielnicy. Procesja ta poprzedza uroczystą proklamację Ewangelii.

- Procesja z darami – w procesji tej wierni przynoszą do Ołtarza dary ofiarne najczęściej w postaci chleba i wina. Chociaż obecnie przeważnie nie są to dary własne, to obrzęd przyniesienia ich do ołtarza stanowi duchowe znaczenie.

- Procesja komunijna –rozpoczyna się w chwili, gdy kapłan przyjmuje Najświętszy Sakrament. Odpowiednio dobrana pieśń pełni rolę zaproszenia i otwarcia się na miłość uobecnioną w Komunii świętej. To nasze spotkanie z Bogiem. Podczas procesji to my przychodzimy do Boga. Kulminacyjnym momentem jest osobowe zjednoczenie z Chrystusem. Należy pamiętać, iż Ciało Jezusa Chrystusa, jest pokarmem dającym siły, oraz gwarantującym życie wieczne.

W Kościele mamy jeszcze procesje: Teoforyczne – nazwa zaczerpnięta z języka łacińskiego: theophorus-  noszący Boga. To procesje, w których niesiona jest Najświętsza Hostia w monstrancji np.: Boże Ciało, procesja rezurekcyjna. Oraz procesje o charakterze pokutnym – np.: niedziela palmowa, liturgia pogrzebowa.

                                                                                                
Elżbieta Juzba