W homilii biskup zwrócił uwagę na podobieństwa i różnice między seminarium, więzieniem i szpitalem. Wskazał na odmienne cele, różne podejścia do przeżywania czasu w tych instytucjach, a jednocześnie zauważył, iż pobyt w nich, w zależności od charakteru, może być nie do końca wykorzystany.

Opisując specyfikę przebywania w szpitalu, duchowny zaakcentował, że organizacja tej placówki ma służyć człowiekowi, który tu trafia. „Po to przychodzimy do tego miejsca, żeby uzyskać pomoc, rozpoznanie, diagnozę, przyjąć leki, odbyć leczenie i powrócić do zdrowia. Wszyscy tego pragną” – dodał.

Podkreślił, że bardzo ważne jest znalezienie sensu doświadczenia choroby i procesu zdrowienia. Przypomniał, jak ważne jest to, że w takim miejscu jak szpital znajduje się kaplica.

Przywołał w tym kontekście słowa z Księgi Syracha, gdzie starotestamentowy autor w pewnym fragmencie wzywa do modlitwy za lekarzy. „Medycyna, która opiera się na wiedzy, umiejętności, sprawności, doświadczeniu potrzebuje także podejścia pełnego zaufania ze strony pacjenta, troski, żeby pacjent był wspierany łaską, Bożym światłem, Bożym umocnieniem i działaniem w sercu lekarza, aby był zapatrzonym w Jezusa, który, jak usłyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii, wszystko czynił dobrze, nawet wzrok przywracał tym, którzy go stracili” – stwierdził.

Na koniec zaapelował, by modlić się za pacjentów, ale także za osoby zaangażowane w proces leczenia. „Módlmy się, żeby mieli to wsparcie mentalne, psychiczne, społeczne. Wyczuwamy, że w tym naszym bardzo pokłóconym społeczeństwie pojawia się coś bardzo niebezpiecznego – hejt. Oby lekarze rzeczywiście w wielkim spokoju, poczuciu, że ich praca jest doceniana i wspierana, także przez pacjentów, przez modlitwę, mogli wykonywać swoją powinność” – wezwał.

Wraz z biskupem liturgię celebrował ks. Piotr Hoffmann, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego kurii diecezjalnej w Bielsku-Białej.

Podczas modlitwy biskup poświęcił nowy kielich i patenę do liturgii. Naczynie zostało ofiarowane przez jedną z pacjentek w podziękowaniu za dar zdrowia.

Modlitwę i wizytę biskupa przygotował kapelan Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej ks. Arkadiusz Talik.

Światowy Dzień Chorego św. Jan Paweł II ustanowił w liście do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenzo Angeliniego, który wystosował 13 maja 1992 roku, w inne święto maryjne związane z objawieniami Matki Bożej w Fatimie.

Pisząc o swojej inicjatywie podkreślił, że celem Dnia Chorego jest pobudzenie wrażliwości całego Kościoła „na konieczność zapewnienia jak najlepszej opieki chorym; pomagania chorym w dostrzeżeniu wartości cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej”. Już wtedy papież sam był osobą cierpiącą, rok wcześniej bowiem zdiagnozowano u niego chorobę Parkinsona.

Obie te daty – listu i samego Dnia Chorego – upamiętniają dwa ważne wydarzenia z życia Kościoła katolickiego: 13 maja to wspomnienie pierwszego objawienia maryjnego w portugalskiej Fátimie (1917 r.), a 11 lutego obchodzimy wspomnienie pierwszego ukazania się Maryi św. Bernardecie Soubirous w Lourdes (1858 r.). Duchowym natchnieniem chorych i ich opiekunów w tym dniu jest Matka Najświętsza.

Kilka lat wcześniej (1984) też w dniu 11 lutego Jan Paweł II ogłosił list apostolski „Salvifici doloris” – o chrześcijańskim sensie cierpienia.

/Diecezja Bielsko-Żywiecka/