Wielki Czwartek w Kościele katolickim jest obchodzony na pamiątkę ustanowienia przez Jezusa Chrystusa sakramentów kapłaństwa i Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy.

W tym dniu w kościołach katedralnych w godzinach porannych odprawiana jest uroczysta Msza święta przez biskupa diecezjalnego wraz z prezbiterami. Nazywana jest ona Mszą Krzyżma, ponieważ podczas niej poświęcane są nowe oleje przeznaczone do namaszczeń: podczas chrztu, bierzmowania, sakramentu kapłaństwa oraz przy namaszczeniu chorych. Podczas tej Mszy świętej odbywa się odnowienie przyrzeczeń kapłańskich. W liturgii Wielkiego Czwartku odprawiona jest jedna Msza święta wieczorna - Msza Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum Paschalne i kończy się okres Wielkiego Postu. Podczas Mszy świętej w trakcie śpiewu hymnu "Chwała na wysokości" biją wszystkie dzwony w świątyni, a po zakończeniu śpiewu milkną dzwony i organy. W niektórych kościołach odbywa się obrzęd obmycia nóg dwunastu mężczyznom, czyli tzw."Mandatum".

W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej konsekruje się dostateczną ilość komunikantów tak, by wystarczyły na dzień obecny i następny. Po modlitwie i komunii świętej następuje zazwyczaj wręczanie kwiatów i upominków obecnych na Eucharystii kapłanów. Na zakończenie Mszy Wieczerzy Pańskiej, Najświętszy Sakrament przenosi się do kaplicy adoracji, zwanej "Ciemnicą" (na pamiątkę uwięzienia Jezusa Chrystusa po Ostatniej Wieczerzy), gdzie adoruje się go do późnych godzin nocnych i przez cały Wielki Piątek. Podczas przenosin Najświętszego Sakramentu do "Ciemnicy", śpiewa się hymn św. Tomasza "Sław języku tajemnicę" (Pange Lingula Gloriosi). Po zakończeniu liturgii z ołtarza zdejmuje się świece, krzyż, obrusy. Gest ten symbolizuje koniec wieczerzy, odarcie Jezusa Chrystusa z szat oraz jego opuszczenie przez bliskich. Sam ołtarz jest symbolem Jezusa Chrystusa. Tabernakulum zostaje otwarte, a Wieczna lampka zgaszona.

Tekst i foto: Marian Szpak